Loslaten van iets ouds

Ik loop door het bos, mijn voeten schuifelen door de gele en bruine bladeren die de grond bedekken. Het pad ligt voor me, her en der waait een blad van een boom dat zachtjes wiegend op de grond belandt.
Loslaten, ik vind dit altijd een heerlijk thema om al wandelend door het bos aan te pakken. Want zo makkelijk als de bomen hun bladeren laten gaan, zo lastig is het vaak voor ons om iets los te laten: thema’s die we al zolang bij ons dragen of oude overtuigingen over onszelf die ons in de weg zitten. Waarom blijven we aan iets vasthouden? Waarom laten we het niet gewoon gaan?
Het antwoord is dat het ons iets oplevert om het vast te blijven houden. Misschien niet bewust, maar zeker wel onbewust. Het levert je dingen op zoals: aardig gevonden worden, aandacht of je niet te hoeven laten zien waar jij voor staat.
Want wat zou er gebeuren als je het los zou laten? Dan laat je iets ouds gaan, maar krijg je er iets nieuws voor terug. En dat kan spannend zijn. Je verliest je houvast. Je kunt je niet meer verschuilen. Je gaat nee zeggen.